her güne tazelenerek kalkmak ... bigün önceden hiçbir şeyi devretmeden, yepyeni bir güne başlamak ... normali buyken ben uzaylıymışım gibi bakarlar ya (Seviyorum insaoğlunu) ... ben de gider bir aynaya bakarım acaba çapaklarım mı gözümde kaldı hala diye ... insanoğlunun en güzel yanı bambaşka şeyler düşünmemiz ama ortak noktayı bulabilmemiz değil mi? yoksa ben yine uzaylı moduna mı geçtim?! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder