1 Ağaç 1 Hayat

kin ...

bana uymuyo demek yeterli ... konuşacak bişey yok kinle ilgili ... bünyem dışı bi olgu ... ne desem zırvalamış olurum ... ama bana kinlenenlerin naptığını görüyorum ... kendime üzülüyorum tabii ki neden böyle oldu diye ... keşke böyle şeyler hiç olmasaydı ... üzgünüm ... ama tek suçlu olduğumu hiç düşünmedim ... adam gibi konuşmama izin verilmemişken bana kinlenilmesini de anlıyorum ama dediğim gibi bana göre bişey değil ve önüme bakıyorum ... arkama çok baktım ... ama artık bakacak birşey yok ... olsaydı zaten gerekeni yapardım ... artık düşünmem gereken çok daha farklı şeyler var ... kin, nefret, öfke geçmişte kaldı ... zaten bir tanesine sahiptim ... öfke ... diğer ikisini hiç hissetmedim ... aklımdan geçti ama uygulamada yapamam ...

benden nefret edenler var hala ... anlıyorum ... herkesin kendi değerleri var ve olmayınca öfke, nefret hatta kin doğal ... yanlışlar yaptım ... bana da yapıldı ... olan oldu diyip geçmedim asla ... dersimi çıkardım ... şu anıma uyguluyorum ... önemli olan da bu ...

insan sevmek ...

en zor sanattır insan sevmek ... zordur ... yıpratıcıdır ... endişelendirir ... heyecanlandırır ... neşelendirir ... üzer ... hayal kırıklıklarının en büyüklerini yaşatır ... coşturur ... keyiflendirir ... kandırır insanı ... hedef koydurur ... başkalaştırır ... kimi zaman sabitleştirir kimi zaman durağanlaştırır kimi zamansa peşinden koşamayacağın kadar hızlandırır ... güldürür ve ağlatır ... mücadele ister ... bencillikten uzaktır ... vericidir ... alıcı olmayı asla beklemez ... bazen sömürür bazense sömürmene izin verir ... değişkendir ... günden güne kendini yeniler ... birgün aniden nefrete dönebilir ... nefretten vaz da geçirebilir ... gözlerinin içini parlatır ama aynı parlaklığa son da verebilir ... ilaç gibidir ... yalnızken umutlandırır ... kalabalıkta yalnızlaştırır ... gitmeyi de sevmez, kalmayı da ... bir uzaklaşır bi yakınlaşır ... hep ilgi bekler ... ilgi vermeyince küser ... insanoğlu bu sevgisini nasıl yaşayacağını bir türlü bilmez ... belki de bilmek istemez!

iş hayatı ...

bir türlü rayına oturtamadığım olgu ... bi ara oturtucam ... ben de bu hırs ve sabır varken benle baş etmesi zor şu an ... umarım bu enerjim hiç bitmez ... yakaladığım fırsatların tam tersi yönde gittim şu ana kadar ... hep kötü tercihi seçtim sanırım ... daha dikkatli olmalıyım ... bundan sonrası çok daha iyi olacak ... beni engelleyenler yok artık ... tam tersi her türlü destek verenlerin varlığı keyiflendiriyo beni ... herkese teşekkürler ... başarılı olacağım ... emin olun!

değer bilmek ...

bazılarına zor gelen, bazılarının aklına bile getirmediği, bazılarının sonradan acı hissederek anladığı ve bazılarınınsa her zaman benliğinde yer edinen bir kavram ... değer bilmek ...

insan yaşadıklarına göre tepkilerini belirliyorsa, ben çoğu konuda belki daha olgunlaşmadım ama insan ilişkileri açısından ilerdeyim gibime geliyo ... onca kötü şeyler yaşadığım insanların bile değerini bildiğimi var sayarsam ... sanırım doğru yolda ilerliyorum ... elbet getirisi olacak bu yolun ama değer bilmeyenlerle yaşanan zamanlar biraz boşa harcanmış sanırım ... ama yine de değer bilmek tam bana göre bi kavram ... onlar bilmese de ben bileceğim ... emek paylaşımı yapılan her yerde değer de vardır çünkü ...

yaşananlara bakarak hayatımıza yön vereceğimize, onlardan dersler alıp bildiğimiz yoldan gitmemiz her zaman aklıma uyandı benim ... değişen pek bişey yok ... ben yine aynı benim ... ama benden sonrakiler aynı kendileri mi? bunu onlara sormak lazım!

kim olursa olsun bana kattıklarından dolayı teşekkür ederim ... benden aldıklarından çok kattıkları olduğu için herkesi seviyorum ... sevmeme nedenlerim başkadır o ayrı tabii :)

gülmek ...

zorlamayın beni hiç kasılamam üzülmek için ... doğamda yok üzülmek kardeşim ... bi acaip üzülüoum ... uzaylı moduna sokuosunuz her daim ... size ne kardeşim? üzülmenin belli bir kalıbı mı var? ben de gülerek, iyi şeyleri görerek üzülüyorum ... hasta etmeyin adamı! beklesene sen bi! hangimiz hasta diiliz ki ... yeri gelince her türlü hastayız be! döndük dolaştık insanoğlunun bencilliğine geldik! illa ki getirteceksin di mi beni buralara? ne gerek var? habire bir kafaya takma durumundasın ... yok abi elleşme benle ben alışmışım gülmeye! bozdurmam bu keyfi ... çakırım ben her daim keyifli ... rahatıma düşkünüm ben takamam abi kafaya! hadi sen başka durağa!