hayal kırıklığı mı? asla!

bazen yaşadıklarımızdan dolayı üzülürüz ... şevkimiz kırılır ... hayal ettiklerimiz olmadığı için üzülürüz çok gerek varmış gibi ... bişeyi unutmadığımız sürece sorun yok ama ... üzülmek de sevinmek de içten gelir ... bizim kontrolümüzde değildir ... işte güzel olan da budur zaten ... kontrol etmeye çalıştıkça elimize yüzümüze bulaşır ... ben işte bunu severim ...

bazı insanlar bizi üzer, bazılarını biz üzeriz ... bazen onlar saçmalar, bazen bizzat kendimiz saçmalarız ... bazen kırıp geçiririz, bazen onlar yapar bunu ... benim tek hoşuma gitmeyen saygının zorlanmasıdır ... hatta bitmesi ... işte o zaman dellenirim ben ...

olay anında kırıp geçirir bazen bünye, bazen kırıp geçirene denk gelir ... o an tepkilidir sonra düzelir ... kendine hakim olmaz bazen ama olması gerekir ... bazen de ipler kopmuştur gelişine herşey sölenir ... insan bünyesi bu ... herkesi bir görmeyeceksin ... onun tepkisini de tepkisizliğini de, umursamasını da umursamamasını da, sana saygı gösterip göstermemesini de soğuk kanlılıkla karşılayıp sen ne düşündüğüne bakacaksın ...

hayatımda asla duygularımı saklamadım ... bana gıdım saygısı olmayanlarla bile içimden geçti konuştum ... çok eleştirildim ... çok kullanıldım belki ... ama dönüp de bakıoum en ufak bi iz kalmamış ... demek ki bu da benim yapım ... geçmişiyle yaşayamaz bu bünye ... ancak ders alır ...

hayal kırıklığı var mı?

belki anlık ...

ama genel anlamda ... asla!