çember ...

hayatın çok ilginç bir yönü vardır herkesin bildiği ... başına gelen bişeyi tekrar yaşıyomuşsun gibi hissedersin defalarca ... kimisi "dejavu" der buna; kimisi "uzaylı" sanar kendini ... asıl olan insanın değişime uğrarken, değişmeye anarşistçe yaklaşan taraflarını fark edememesidir ...

anarşizm tarihi bile bu değişmeye uğrayıp yola devam eden, ya da değişmeyen zihinlerle doludur ki oturup size anarşizm tarihini anlatacak değilim. Gidip alın kitap okuyun. Sizle mi uğraşıcam be?!

bazı laflar geliyo aklıma gündelik hayatta hepimiz kullanmışızdır ... birine kızarsın "bırak ya! 7'sinde neyse 70'inde de odur insan" der geçersin ... "bazen annesi de böyle zaten. kime çekmiş" der sallarsın konuyu ... (sallaman gereken bi konudur emin ol!) harbi doğrudur bu tez ... insan zor değişir kardeşim. Değişirse de öyle bir değişir ki kendi bile şaşırır anı anına olan bitene ...

hayattan ders almak kavramı var ya ... komple yalan ... amerikan yalanı misali ... kardeşim zaten mantıklı bi adamsan olaydan kotarırsın ... malsan paso dersimi aldım der etrafta moron gibi dolaşırsın ... evet itiraf ediyorum arada moron olmuşluğum vardır ama olmayan varsa ya ben ya da o insan değil ... o kadar!

burdaki ana nokta habire "ulen ben bunu daha öncede yaşamıştım" lafını 1000 kere söylüosan arkadaşım, bi acaiplik olduğunu kabul et ... sen moronluk mertebesinde hızla yükselen bir değersin ... yok eğer söylemlerde azalma varsa tedaviye tepki veriyosun ama ilaçları fazla abartma!

bu çember daraldıkça iyi yolda gidiosun ... çember büyüdükçe ayıptır söylemesi olay biraz boka sarmış demektir ki sana tavsiyem ya dağa çık ya amazonlara tatile git ya da safari falan yap ... insanı en çok kendine getiren şey yine kendidir ... yalnızlık da her daim kötüye yorumlanmaya çalışılsa da belli durumlarda oldukça kullanışlı bir arıza durumudur ...

çebmeri daralt yoksa daralan sen olursun!