dönülmez yol ...

bazı yollar vardır ki bi kere girdiğinde geri dönemezsin çoğu zaman ... dönebilmen için yapman gerekeni bilmezsin ... kimi zaman da dönemeyeceğini bilerek o yola girersin ... sonuçları ne olursa olsun seçtiğin yolda ilerlersin ...

ama bi an sonra bakarsın ki yol yanlış ... artık çok geç der devam edersin isteksizce ... sıkarsın kendini ... tatmin olmazsın ... mutsuzlaşır hayatın ... ama yine de dönemezsin o yoldan ... öncelikle gururun sonra da dönülmezliğin verdi engeller seni yıpratır ... asla dönemeyeceğini düşünür takılır kalırsın ...

sonra bi bakarsın etrafına yalnız değilsin ... o dönülmez yolu çok seçen var ... ümitlenirsin ... onlardan güç alırsın ama bilmezsin ki herkesin yolu kendine özel ... kimse sana yardım edemez ... o yola birlikte girdiğin bile ...

diğer yola dönmeye çalışırsın ... o yol çoktan kapanmıştır ... sen başka yola gidince o da başka yola gitmiştir kendince ... ve asla izin vermez tekrar ona geri dönmene ...

dönemezsin ... çünkü o ilkel duygun hep vardır bi yerlerde ... gurur! yediremezsin kendine bazı şeyleri ve o tatmini vermeyeceğini kimi zaman bile bile kimi zaman sonradan anlayarak dönülmez yola girersin ...

tek dileğim şudur dönülmeze gidenlere ... sabretmeyi öğrenmelisiniz ... bazı şeyler göründükleri gibi değildirler ... dönülmeze giderseniz bilin ki kendinizi kaybedeceksiniz ... ve bilin ki kimse size yardım etmeyecek ... o yolu seçen de sizsiniz ... katlanması gereken de ...

ben mi? ben hep dönülmeze gittim ... ve evet asla beni tam mutlu etmedi ... gururumdan mı gittim? yoksa aptallığımdan mı bilinmez ama bana bi yararı olduğu kesin ...

nedir?

artık olgunum ... bundan sonra dönülmeze gitmeyeceğimi biliyorum ...
artık sabretmeyi ... artık sakinliği ... artık duyguların dengesini öğrendim ...

dönülmez yol ... teşekkür ederim ... beni sanırım sen biraz adam ettin!