yavaş adımlar ...

söylenecek çok şey var ama gerek var mı? anlatsam kimse anlamaz zaten ... ben de başkası anlatsa anlamazdım! içime attıklarım bir yanardağ gibi ... sönmüş ama bekliyor ... yaptıklarım doğru muydu? tabii ki hatalar yaptım! kayıplarım? o kadar çok ki! cezamı çektim mi? en başta çekmiştim ... peki sonradan olanlar? o kısmına yorum yapamıyorum ... asla kötüyü düşünemiyorum ... içime atıp atıp duruyorum ... beni rahatsız etmesine izin veriyorum ... beni satbil yapmasına izin veriyorum ... hareketsiz kalmamı sağlamasına göz yumuyorum ... nerden başlamalı dedim kendime hep ama hiçbişey yapmadım ... ta ki geçen aya kadar! hala en baştayım ama artık yola koyuldum diyebiliyorum ... peki benim kötülüğümü isteyenlere ve kötülük yapanlara ne mi yapıcam? onu da ileride görüces! hayat ilginç! sabırlı olmak erdemlerin en büyüğü! ama çok zor! hem de düşündüğümüzden de çok!