eleştiri ..

tüm insanların karşısındakine bol bol uyguladığı bir yaşam tarzı desem yeridir .. o kadar ki bazı insanlar sadece eleştirmek, laf sokmak ve bundan tatmin olmak üzerine oldukça basit, dar ve ilginç bir hayat felsefesi benimserler .. o kadar ki tatmin olma duyularını sadece başkalarıyla uğraşmak, kötülemek, yerden yere vurmak üzerine kurarlar ki ne yediklerinden, ne içtiklerinden, ne de hayatın diğer zevklerinden mahrumdurlar .. mahrumiyet ne kelime sorsanız onlar ne diye, biraz düşünüp suratınıza aval aval baktıktan sonra "ya bi ara yapıyordum ben de galiba" diyebiliteleri yüksektir.

neyse bu işin cılk kısmı .. asıl olan gerçekten eleştirmeyi  seven bir canlı türüyüz ama nedense sadece karşımızdakini, kendimize gelince toz kondurmayız .. konduranı sevmeyiz .. konduranı seveni bile sevmediğimiz olmuştur .. bazen neden yaşıyoruzu sorgulamadığım olmuyor değil açıkçası .. bu nasıl bir saykoluktur?

eleştri yapıcıysa ve sonunda çözüm veya doğru yol gösteriyor; ayrıca karşındakini kırmıyorsa işte bu insan olayın profesyonelidir ki böyle tipleri bulmak okyanusun dibinden ufak bir taş çıkartmakla aynı zorluk derecesine sahip olabilir kimi zaman ..

yapıcı eleştiri nedir? yapıcı eleştiri yapılmayanı yaptıran, yanlış yapılanı düzelten, hiç yapılmayanı yaptıran, yapılırken daha da güzel sonuçların alınmasını sağlayan, kırıcı olmayan, hatta bazen fark edilmeyen ama bir kulaktan girip içerde yer eden eleştiri türüdür .. böyle eleştirileri başımızın üstünde dolaştırmamız gerekirken biz insanoğlu napıyoruz? bilin bakalım napıyoruz? bu kadar üretici ve iyi niyetli olan eleştiriyi yerden yere vurup, yapanı da bir o kadar yerin dibine geçiriyoruz .. arada hatasını anlayıp toparlamaya çalışanlar olsa da daha da beterini yapıp bir de o güzel eleştiri sahibini kötülüyoruz .. sonuç .. gerizekalı olmamıza 1 adım kalmış olma ihtimali yüksektir ..

kırıcı eleştiri nedir? sadece laf olsun diye atıp tutarak, hiçbir üretici yanı olmadan sadece laf sokmak için yapılan eleştiri türüdür .. daha da uzatırdım açıklamayı ama karamsarlık sevmem ben .. yoksa kitap yazılır bu konuda .. ne yazık ki hepimizin ağırlıkla yaptığı eleştiri türü (ben de yapıyorum!) .. peki sebebi nedir? genel kavram altta kalmama duygusu, bazılarında gurur (ki ben bu kavrama inanmam .. çok aptalca), bencillik, vs vs .. yani kısaca kişinin kendi içinde geliştirdiği ego-centric tavırlar .. gerek var mı? hiçbir zaman yok .. arada var bile denemez .. peki neden böyle oluyor? çünkü hepimiz birbirimizden farklıyız ve birbirimizi anlamak zorumuza gittiği için, kendimizi ortaya koyup kısadan kesip atıyoruz .. sonuç .. insan kırma, kaybetme ve daha da ilerisi düşman yaratma .. gerek var mı? yok ama kolay eleştiri türü olduğu için herkes yapıyor arkadaş .. yapmayan yok .. düzelmenin yolu ne? ilk başta susmayı öğrenmek, daha sonra dinlemeyi öğrenmek, en sonda da kafayı çalıştırmayı öğrenmek .. işte en zor kısım o zaten .. kafa çalıştırmak .. o bile zorumuza gidiyor .. bu nasıl bir canlı türüdür?

bir önemli nokta da eleştirirken ki bu bazen yapıcı eleştiride de oluyor kelime seçimlerindeki özendir .. öküz gibi konuya girip yapıcıyım diye çıkamazsınız kardeşim .. (bu konuda kendime de kızıyorum!) kalp kırıcı olmak kolay, kalbi iyileştirmek zordur .. insanların geneli yapılanları unutmaz .. bir kısmı da kincidir .. asla unutmayın bunu .. o yüzden kelimeler doğru seçilmeli .. bazen seçseniz bile karşı tarafın size bakış açısından dolayı napsanız yaranamazsınız ama siz yine de kelime seçimlerine dikkat edin! bencil olmayın ulen! ben de! ;)

unutmayın .. hayatın keyfi içinde saklı .. onu ortaya çıkartmak sizin elinizde!